مدح و ولادت امام رضا علیه‌السلام
گلدسته های مرقدتان پایه های عرش فانوس های سـاحل بی انتهای عـرش زوار خــاکــی حـرمت کبـریایــی اند سـرگرم کار و کسب شریف گدایی اند لاهــوتــیــان مـقـلـد احــکــام عشقـتان می خــوارگــان دائمی جام عـشـقتان ای قــبــلـۀ نــیـاز سـمــاواتـیـان رضا پــیــر مُــغــان دیــر خـراباتیان رضا صدها سـتـاره، مست شراب نگاهـتان بال فـرشـتـه های سما فـرش راهـتان امشب دخیل پـنـجـره فــولاد می شوم در بیستون عشق تو فـرهـاد می شوم ای نــور لایــزال، بـگــو با دلم سخن شد بقعـۀ مـطـهــرتان کــوه طـور من شیرین دهن،حدیث تو طعم عسل دهد زیبا سخن، کـلام تو عـطـر غزل دهد آقا نـگـاهـتـان به گـلـم روح داده است تاثیر چشم های شما فوق العاده است از زیـر قـبـۀ تو به مـعــراج می روم دیــوانــه وار در پی حــلاج می روم قـرآن مـقـام شامخ تان را ستوده است گـنـجـیـنۀ حقایق خود را گشوده است با گوشه چشم فـاطمی خود چها کنی! سـنـگ سـیــاه قـلـب مرا کـهـربا کنی من از پل صراط جزا پـرت می شوم دستـم اگر به روز قــیــامت رها کنی آقا چه می شود که مرا در صف حساب از لا به لای آن هــمــه آدم سـوا کنی آقا چه می شود که شوم مَحـرم و شما من را برای دیــدن زهــرا صدا کـنی آقا سـعـادت دو جـهـان قـسـمـتـم شود یک بار اگر برای غلامت دعا کنی... |